Το Φεγγάρι του Ατέρμονου Θέρους

Να με περιμένεις 

όταν η Κυρά του Ουρανού εγκυμονήσει 

το Φως του Τέλειου Κύκλου

Το τραγούδι του Κογιότ

θα υφάνει τον Θρύλο.

Μετά από αιώνες σιωπής ηθελημένης

Μύησης Λόγια θα διηγηθώ για χάρη σου

και με εκόνες αρχέγονες θα γεμίσω το μυαλό σου.

Δεν επιθυμώ να γίνεις κάποιος άλλος.

 Θέλω να θυμηθείς τον Εαυτό σου.

Χορός κυκλικός

θα ξεσηκώσει το χώμα της Μητέρας Γης       

που τα γυμνά πόδια μου δοξασμένα θα ποδοκροτούν

κι όταν κόκκοι Αιώνων θα πλημμυρίσουν τα μάτια σου

με μύθους θα σε περιβάλλω

και καθαρά θα δεις

την Μνήμη του Παρελθόντος να ενώνεται με το Παρόν.

Με το Φτερό του Αετού θα τιμήσω το Θάρρος σου.

Θα σου χαρίσω την Δύναμη του Οράματος

και της Μαντείας την Ικανότητα,

το Όνειρο θα σου μιλάει με Αλήθεια

και το Μεγάλο Πνεύμα θα ενώσει τα δικά μας.

Αρσενικό και Θηλυκό θα γίνουν Ένα,

στον Βορρά και στην Δύση,

στην Ανατολή και στον Νότο

όπου ο Μαγικός Τροχός αέναα γυρίζει και μας περικλείει.

Τα μάτια σου στα μάτια μου.

Τα χείλη σου στα χείλη μου.

Τα χέρια σου στα χέρια μου.

Θα με πάρεις μέσα σου,

στην Όραση και την Ακοή,

στο Μυαλό και την Καρδιά,

θα σε πάρω μέσα μου μία φορά περισσότερη από εσένα

και θα κατοικήσεις εκεί.

Είμαι το Φεγγάρι του Ατέρμονου Θέρους

και θα σου δώσω την δύναμη να υφάνεις τον Θρύλο σου.

Όταν το Υφαντό θα φθάσει στο τέλος

ο Χρόνος δεν θα σταματήσει.

Είμαι το Φεγγάρι του Ατέρμονου Θέρους.

Κι όταν η Νύχτα θα τελειώσει μαζί με εμάς κι εκείνη

και η δίψα σου λύτρωση θα απαιτεί

στο χέρι μου θα αναπαύονται δύο στάλες Ολολιούκι.

Παραισθήσεων Θυσία θα προσφέρω

για να εξαγνίσω το κορμί σου

κι εσύ,

Φεγγαροβρόχι θα δέσεις γύρω μου

ώστε κοντά σου να κρατήσεις λίγες ώρες παραπάνω

την Κυρά του Ουρανού

που εγκυμονεί το Φως του Τέλειου Κύκλου.

© 2014 Κωνσταντίνα Λαψάτη ~ Σελάνας Γητείες