19.2.16

Έχουμε ένα όριο, ένα αποθαρρυντικό, ταπεινωτικό όριο: τον θάνατο.





Κάνει κρύο στο συγγραφείο, ο αντίχειράς μου πονάει. 

Αφήνω αυτή τη γραφή, δεν ξέρω για ποιον, δεν ξέρω πια γύρω από τι: 

''το παλαιό ρόδο υπάρχει μόνο σαν όνομα, κρατάμε γυμνά ονόματα''
{stat rosa pristina nomine, nomina nuda tenemus}

Ή διαφορετικά, μα και τόσο ίδια ταυτόχρονα,
το μόνο άφθαρτο σε αυτόν τον ατελή κόσμο είναι οι ιδέες.


Καλό κατευόδιο για τον Ιταλό δημιουργό της πένας





Nomen nudum {πληθ. nomina nuda} : όρος της βιολογικής ταξινομίας, όπου χρησιμοποιείται για να δηλώσει το επιστημονικό όνομα ενός ζωικού ή φυτικού οργανισμού χωρίς όμως την επαρκή περιγραφή αυτού του οργανισμού, αποτελεί δηλαδή γυμνό όνομα { σημαίνον χωρίς σημαινόμενον}. Ο στίχος απαντάται στο ποίημα De Contemptu Mundi, Βιβλίο Ένα, στίχος 952 του Βερνάρδου του Κλυνύ, με την διαφορά μίας και μόνο λέξης stat Roma pristina nomine, nomina nuda tenemus.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

SEARCH FORM

Constance Lapsati - Author