Βαμπιρισμός Versus Λογοτεχνία

Βαμπίρ...Ένα πλάσμα παράξενο, σκοτεινό και μυστηριώδες που βγαίνει τις νύχτες διψασμένο {ή και πεινασμένο...} αναζητώντας ενέργεια... αίμα.
Με το πρώτο φευγαλέο φως της αυγής πρέπει να κρυφτεί.
Βαμπίρ...
Ψάχνει αιώνια μέσα στο πηχτό σκοτάδι για το επόμενο θύμα του, βουτηγμένο σε έναν αέναο κύκλο αίματος που ποτέ δεν σταματάει...
Είναι ο μοναχικός Άρχοντας της Νύχτας...
Κι όπως θα αποδειχτεί παρακάτω, κατέχει την πιο σπουδαία, ίσως και την ανώτερη θέση της υπερφυσικής οντότητας στην Λογοτεχνία του Φανταστικού, ένα αγαπημένο είδος Λογοτεχνίας στο οποίο και γαλουχήθηκα από την ηλικία των 8 ετών... μέχρι και σήμερα... απόψε... όπου οι Ιτιές του Άλτζερνον Μπλάκγουντ περιμένουν υπομονετικά δίπλα μου για να μου ψιθυρίσουν για άλλη μία φορά τα τρομερά μυστικά τους...

Lilith, John Collier
Το πιο παλαιό και δυνατό συναίσθημα του ανθρώπινου είδους είναι ο φόβος. Το πιο παλαιό και δυνατό είδος φόβου είναι ο φόβος για το άγνωστο. Η παραδοχή αυτών των δύο γεγονότων, καθιερώνει μια και για πάντα την αξιοπρέπεια και την γνησιότητα της τρομακτικής {φανταστικής} ιστορίας ως λογοτεχνικό είδος. {Χ.Φ.Λάβκραφτ ~ Ο Υπερφυσικός Τρόμος στην Λογοτεχνία}.
Αφορμή για αυτήν την ανάρτηση στάθηκε το επόμενο βιβλίο μου το οποίο καταπιάνεται με τον Βαμπιρισμό. Αισθάνομαι πως οφείλω να γράψω λίγα λόγια για το Φανταστικό, όπου όπως θα δείτε παρακάτω, δεν χωράει καμία αμφιβολία για το αν τελικά ο Βαμπιρισμός παράγει Λογοτεχνία ή όχι, όσο κι αν κάποιες φωνές προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, θεωρώντας τον Βαμπιρισμό ντεμοντέ και ξεπερασμένη λογοτεχνία του σωρού {η προσωπική μου άποψη είναι πως είτε αδιάβαστοι είναι ή τους λογοτέχνες παριστάνουν. Ότι και είναι πάντως, οι απόψεις τους, αποδεδειγμένα, δεν ευσταθούν}. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Βαμπιρισμός, ο τόσο στενά συνδεδεμένος με τις ανθρώπινες πρωτόγονες συναισθηματικές καταστάσεις και συγκινήσεις, εμφανίζεται στην Λογοτεχνία εδώ και πολλούς αιώνες, μόνο που αρχικά, δεν υπήρχε η έννοια ''βρικόλακας'', παρά κάποιες παραπλήσιες ονομασίες, όπως π.χ. οι ελληνικές και ρωμαϊκές Λάμια, Στρίγκα, Έμπουσα, Μορμολυκία, η εβραϊκή Λίλιθ, το αραβικό Γκουλ, τα ασσυροβαβυλωνικά Εκιμού και Ουτουκού, τα ινδικά Ρακσάσας {δαίμονες της νύχτας που πίνουν το αίμα}. Όλα τα προηγούμενα, τονίζω ξανά, πως δεν ήταν βρικόλακες με την σύγχρονη έννοια που αποδίδουμε σήμερα στην λέξη, αλλά ήταν περισσότερο δαιμονικά πλάσματα που έπιναν το αίμα των ζωντανών. Αντίθετα, στις αρχαίες παραδόσεις της Κίνας, υπήρχε το Kiang Shi, που σήμαινε βρικόλακας ακριβώς επειδή ήταν ένας νεκρός που ξαναζωντάνευε και γύρευε να πιει το αίμα των θνητών. Εννοείται πως δεν μπορώ να αναφέρω εδώ τις ονομασίες που είχαν ή έχουν ακόμα για αυτά τα πλάσματα οι παγκόσμιες λαογραφικές και μη παραδόσεις, μιας και υπάρχουν εκατοντάδες εξιδεικευμένα βιβλία για αυτό. Μέχρι στιγμής λοιπόν, έχετε καταλάβει την διαφορά ενός αιμοδιψούς πλάσματος από την μία, με έναν πεθαμένο που επιστρέφει στην ζωή από την άλλη. Από τα αρχαία κείμενα τα οποία μιλούν για διάφορα τέτοια πλάσματα, θα αναφέρω ενδεικτικά το Έπος του Γκιλγκαμές {The Epic of Gilgamesh} όπου η παρουσία υπερφυσικών όντων, δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τα σύγχρονα μυθιστορήματα Φαντασίας.
Ίσως να νομίζετε πως η πρώτη λογοτεχνική εμφάνιση της μορφής του βρικόλακα έγινε στο βιβλίο του Μπραμ Στόκερ {Bram Stoker} Δράκουλας {Dracula} που εκδόθηκε το 1897.
Κάνετε λάθος όμως, διότι ο Βαμπιρισμός εμφανίζεται για πρώτη φορά με την μορφή ποιήματος και συγκεκριμένα από την πέννα του Γερμανού Ερρίκου Αυγούστου Οσσενφέλντερ {Heinrich August Ossenfelder} και το ποίημα Το Βαμπίρ {Der Vampir} που γράφτηκε το 1748.
Στο δεύτερο μισό του 1700 το απελευθερωμένο ένστικτο βρίσκει την θέση του στο λογοτεχνικό εκείνο ρεύμα που αποκαλέστηκε Γοτθικό και το έτος 1763 ήταν η χρονιά που ο Οράτιος Γουόλπολ {Horace Walpole} έγραψε Tο Κάστρο του Οτράντο {The Castle Of Otranto}μία ιστορία που έμελλε να ασκήσει μία άνευ προηγουμένου επίδραση στην λογοτεχνία του Φανταστικού.
Η Ποίηση όμως είχε ανάγκη κι από άλλη μία πέννα αφιερωμένη στον Βαμπιρισμό. Έτσι, το 1773 γράφεται από τον Γοδεφρείγο Αυγούστο Μπέργκερ {Gottfried August Bürger} το ποίημα Λενόρα {Lenore} το οποίο και επηρέασε αργότερα το έργο πολλών ποιητών και συγγραφέων.
Το ρεύμα της Γοτθικής Φανταστικής λογοτεχνίας συνέχισε την ανοδική του πορεία, όταν το 1794 εμφανίστηκε το καλύτερο είδος πρώιμης γοτθικής νουβέλας Τα μυστήρια του Ουντόλφο {The Mysteries Of Udolpho} από την Αγγλίδα συγγραφέα Ανν Ράντκλιφ {Ann Radcliffe} ενώ 3 χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1797, ο γνωστός σε όλους μας Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον Γκαίτε {Johann Wolfgang von Goethe} γράφει το ποίημα Η νύφη της Κορίνθου {Die Braut von Korinth}. Το ίδιο έτος ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ {Donatien Alphonse Francois, comte de Sade} δημοσιεύει τα Ζυστίν {Justine} και Ζουλιέτ {Juliette} με έντονο το βαμπιρικό στοιχείο δεμένο άρρηκτα πάντα με τον, γνωστό για τις σαδιστικές του προτιμήσεις, ερωτισμό του Μαρκησίου.
Από τα δίχτυα του Βαμπιρισμού δεν ξέφυγε ούτε ο ρομαντικός ποιητής Σάμιουελ Τέϊλορ Κόλλεριτζ {Samuel Taylor Coleridge} που το 1797 έγραψε το πρώτο μέρος του ποιήματος Κρίσταμπελ {Christabel} και το 1800, το δεύτερο. Το 1801 ο Άγγλος Ρόμπερτ Σάουθεϊ {Robert Southey} εκδίδει το εκπληκτικά μυστηριακό λυρικό ποίημα Θάλαμπα ο Καταστροφέας {Thalaba the Destroyer} ενώ εννέα χρόνια αργότερα ο Τζον Σταγκ {John Stagg} εκδίδει το έργο The Vampyre.
Ο Γκιαούρης {The Giaour} από τον Λόρδο Βύρωνα {George Gordon Noel Byron, 6th Baron Byron} εμφανίζεται το 1813 και έχει έναν αρκετά Ελληνικό χαρακτήρα, μιας και ο Tούρκος καταριέται τον γκιαούρη {Έλληνα} να γίνει βρικόλακας και το πτώμα του να σηκωθεί από τον τάφο. Με αυτό το ποίημα, ο Λόρδος Βύρωνας αποδεικνύει τις γνώσεις που κατείχε για το φαινόμενο των βρικολάκων στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. To 1819 κάνει την εμφάνισή του ο Λόρδος Ρούθβεν {Lord Ruthven} ο ήρωας-βαμπίρ του ιατρού Τζον Ουίλλιαμ Πολιντόρι {John William Polidori} στο έργο The Vampyre ~ A Tale, το σημαντικότερο βαμπιρικό έργο του 19ου αιώνα, στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ένας ευγενής, γοτθικός σκοτεινός ήρωας, ο Λόρδος Ρούθβεν. Η πλοκή του βιβλίου διαδραματίζεται κυρίως στην Ελλάδα, όπου περιγράφεται ένα μέρος των αληθινών ταξιδιών του Πολιντόρι με τον Λόρδο Βύρωνα. Το ίδιο έτος, ο Τζον Κητς {John Keats} γράφει το ποίημα Η Λάμια {The Lamia} ίσως το πρώτο έργο ψυχικού Βαμπιρισμού, όπου η Λάμια καταβροχθίζει την ζωτική ενέργεια του θύματος, ένα εξαίσιο δείγμα λογοτεχνικού Βαμπιρικού Τρόμου, επηρεασμένο από ένα περιστατικό της βιογραφίας που έγραψε ο Φλάβιος Φιλόστρατος για τον Απολλώνιο Τυανέα.
Ορόσημο στην βαμπιρική λογοτεχνία στάθηκε το έργο της Ελίζαμπεθ Κάρολαϊν Γκρέϋ {Elizabeth Caroline Grey} Η Ερωμένη του Βρυκόλακα {The Vampire Mistress} που γράφτηκε το 1828 και θεωρείται ότι είναι η πρώτη βαμπιρική ιστορία που γράφτηκε και εκδόθηκε ποτέ από γυναίκα.
Το 1830 συνέβη ένα λογοτεχνικό ξεκίνημα που επηρέασε βαθύτατα τις τάσεις των ιστοριών του παράδοξου. Το ξεκίνημα αυτό υλοποιήθηκε στο πρόσωπο του Έντγκαρ Άλαν Πόε {Edgar Allan Poe} που χάρισε στο κοινό εκπληκτικής αξίας δημιουργήματα, κάνοντας πολύ απλά αυτό που κανείς δεν έκανε ή δεν θα μπορούσε να κάνει, καθώς ο Poe αντελήφθη πως η πραγματική λειτουργία του δημιουργικού μυθιστορήματος/ποιήματος είναι να εκφράζει και να ερμηνεύει γεγονότα και καταστάσεις έτσι ακριβώς όπως είναι, δίχως καμία καταπιεστική τάση του ταλέντου. Η αλλόκοτη σύλληψη της Λιγείας {Ligeia} έγινε στα χέρια του Πόε ένας πραγματικός, ζωντανός, πειστικός τρόμος που στοίχειωσε τις νύχτες... όλων όσων την διάβασαν. Το 1835 ο Νικολάϊ Γκογκόλ {Nikolai Gogol} προσφέρει στην Ρωσική λογοτεχνία την βαμπιρική ιστορία Viy, ενώ ο συγγραφέας Θεόφιλος Γκωτιέ {Theophile Gautier} γράφει το 1836 το βαμπιρικό διήγημα Η Νεκρή Ερωμένη {La Morte Amoureuse} ένα εκπληκτικό έργο που αξίζει ίσως όσο κανένα άλλο να διαβαστεί. Ο εξάδελφος του Leo Tolstoi, Αλέξανδρος Τολστόϊ {Count Aleksei Konstantinovich Tolstoi} γράφει το 1833 το έργο Ο Βρικόλακας {Upyr} και δεν σταματάει εκεί, μιας και συνεχίζει να προσφέρει στο κοινό κι άλλα βαμπιρικά έργα, όπως το βιβλίο Η Οικογένεια του Βρικόλακα {The Family of the Vourdalak} κατά το έτος 1847 και έπειτα, το βιβλίο Amena. Το 1845 μέχρι και το 1847 αρχίζει να εκδίδεται σε μορφή φυλλαδίων {αν και σαν βιβλίο εκδόθηκε οριστικά το 1847} το έργο των 800 σελίδων Βάρνευ ο Βρικόλακας {Varney the Vampyre of the Feast of Blood} όπου δύο πέννες ήταν υποψήφιες για την δημιουργία του. Η μία ήταν του Τόμας Πρέσκετ Πρεστ {Thomas Preskett Prest} και η άλλη του Τζέϊμς Μάλκολμ Ράϊμερ {James Malcolm Rymer} που... τελικά, δεν ήταν κανένας από τους δύο ο συγγραφέας, μιας και κανένα από αυτά τα ονόματα δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ ως δημιουργοί του παραπάνω έργου, κατατάσσοντας έτσι τον Βάρνεϋ τον Βρικόλακα στα βιβλία εκείνα που η ταυτότητα του δημιουργού παραμένει πεισματικά άγνωστη μέχρι σήμερα, ενώ το ίδιο το βιβλίο παραμένει κι αυτό με την σειρά του ένα αριστούργημα του Φανταστικού. Το 1855 ο Ζεράρ Ντε Νερβάλ {Gerard de Nerval} γράφει την Αυρηλία {Aurelia} άλλη μία λογοτεχνική φιγούρα γυναίκας-βαμπίρ, που στοιχειώνει και επιδρά με καταλυτικό τρόπο στον Νερβάλ. Το 1857 ο Κάρολος Μπωντλαίρ {Charles Baudelaire} γράφει την ποιητική συλλογή Τα Άνθη Του Κακού {Les Fleurs Du Mal} όπου έξι ποιήματα λογοκρίνονται και τελικά κόβονται, δύο εκ των οποίων ήταν Ο Βρικόλακας {Le Vampire} και Η Μεταμόρφωση του Βρικόλακα {Les Metamorphoses du Vampire}.

Ο Πολ Φεβάλ {Paul Feval} γράφει τρεις νουβέλες, την Le Chevalier Tenebre {1860}, την La Vampire {1865} και την La Ville Vampire {1874}, ενώ στην ίδια χρονική περίοδο και συγκεκριμένα το 1871, ο Σέρινταν Λε Φανού { Sheridan Le Fanu } κάνει την αρχή γράφοντας μία βαμπιρική ιστορία, την Καρμίλλα {Carmilla} με έντονα σεξουαλικά, λεσβιακά υπονοούμενα που παραπέμπουν ξεκάθαρα στην Κρίσταμπελ του Κόλλεριτζ {1797} . Ο Γκυ Ντε Μωπασάν {Guy de Maupassant} εκδίδει το 1887 το εκπληκτικά σκοτεινό La Horla, ενώ το διήγημα Ύαινες {Hyenas} του Ε.Τ.Α. Χόφμαν {E.T.A Hoffman} είναι διάχυτο από μία αισθησιακή ατμόσφαιρα στην οποία εμφανίζεται με άκρως ερωτικό και μοιραίο τρόπο η γυναίκα-βαμπίρ.

Και φτάνουμε στο έτος 1897, όπου ο Μπραμ Στόκερ {Bram Stoker} εκδίδει το αριστουργηματικό Δράκουλας {Dracula} που είμαι βέβαιη ότι δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω σύσταση. Την ίδια χρονιά, ο Ράντγιαρντ Κίππλινγκ {Rudyard Kipling} γράφει το ποίημα The Vampire, όπου παρουσιάζει την μοιραία γυναίκα-βαμπίρ, όπως ακριβώς είχε κάνει ο Τζον Κητς το 1819 και ο Ε.Τ.Α. Χόφμαν.
Και κάπου εδώ θα σταματήσω την περιγραφή των βαμπιρικών έργων, όχι επειδή δεν υπάρχουν άλλα, μα γιατί αν συνεχίσω να αναφέρω έστω και περιληπτικά από μία μικρή κριτική για όλα τα υπόλοιπα, σίγουρα θα χρειαστώ πολλές ακόμα σελίδες.

Από αυτή λοιπόν την μικρή και σίγουρα ενδεικτική περιγραφή λογοτεχνικών έργων, αποδεικνύεται ότι ο Βαμπιρισμός όχι μόνο παράγει Λογοτεχνία, αλλά ανήκει και στα παλαιότερα είδη της, όπου ποιητές και συγγραφείς χάρισαν εκπληκτικά αριστουργήματα στο κοινό, η μαγεία των οποίων άντεξε μέχρι την σημερινή, σύγχρονη εποχή μας.

Edvard Munch~Vampire~1893
Η Λογοτεχνία του Φανταστικού λοιπόν δεν είναι μία τετριμμένη υποκουλτούρα χαμηλού επιπέδου που προσβάλλει τον ακαδημαϊσμό. Είναι από μόνη της μία υπέροχη Κουλτούρα, στα νερά της οποίας είχα την τύχη να βουτήξω από μικρή ηλικία. Η Λογοτεχνία του Φανταστικού υποκρύπτει σημαντικά πράγματα στο βάθος και ο αναγνώστης {ή ο εκάστοτε καλοπροαίρετος ή κακεντρεχής κριτής} πρέπει να έχει την απαραίτητη εξυπνάδα να ανιχνεύσει την αληθινή της φύση. Να σκάψει το υποσυνείδητό του και να αντιληφθεί ότι ο Βαμπιρισμός δεν είναι ένα απλό δάγκωμα του λαιμού-αλήθεια, τί επιδερμική περιγραφή για ένα τόσο εξαίσιο Λογοτεχνικό είδος-αλλά στην ουσία κρύβει μία υπολανθάνουσα ερωτική κατάσταση, κρυμμένη βαθιά κάτω από τα παλαιά ένστικτά μας, που περιμένει υπομονετικά να αναδυθεί και να της δώσουμε την πρέπουσα σημασία.
Οι δημιουργοί της Φανταστικής Λογοτεχνίας σαφώς και εκτίθενται στις κριτικές, όπως κι εγώ με την σειρά μου και είναι πάντα εις γνώσιν μου, όμως κανένας δεν μπορεί να υποστηρίζει πλέον με σοβαρά επιχειρήματα ότι ο Βαμπιρισμός και γενικά το Φανταστικό, δεν παράγει Λογοτεχνία.
Αποδείχτηκε ότι ισχύει το αντίθετο και μάλιστα, μέσα από μία σύντομη ιστορική αναδρομή, όπου κορυφαίοι συγγραφείς και ποιητές, μαγεύτηκαν από το Φανταστικό και δημιούργησαν έργα που μέχρι και σήμερα θεωρούνται κλασσικά και αξεπέραστα, μιας και το Φανταστικό επιζώντας από τις αιχμηρές, κοροϊδευτικές και διαχρονικές πάντα βολές στείρων μυαλών, αναπτύχθηκε και έφτασε σε αξιοσημείωτα ύψη αριστουργηματικής τελειότητας.

Η γοητεία του μακάβριου είναι γενικά περιορισμένη,

γιατί απαιτεί από τον αναγνώστη έναν ορισμένο βαθμό φαντασίας.

έλεγε ο μεγάλος δημιουργός του Φανταστικού Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ. Κι αν υπάρχει έλλειψη φαντασίας, συμπληρώνω με την σειρά μου, τότε είναι πολύ εύκολο να μην γίνει αντιληπτή η παγίδα. Οποιαδήποτε κριτική όμως και να εκσφενδονιστεί ενάντια στην Λογοτεχνία του Φανταστικού και κατά συνέπεια και του Βαμπιρισμού μιας και αποτελεί σημαντικό παρακλάδι του Κοσμικού Τρόμου όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος μου δημιουργός Λάβκραφτ, θα πέσει πολύ απλά στο κενό. Τείνω να πιστεύω ότι τέτοιου είδους φαρμακερά ξεσπάσματα κριτικής προκατάληψης και αμάθειας, προέρχονται από ανθρώπους στερημένους από κάθε φαντασία, όπου εγκλωβισμένοι καθώς είναι στην καθημερινή ρουτίνα, αρέσκονται σε μία πιο ανάλαφρη θεωρία ή και στάση ζωής, για την οποία και δεν τους κατηγορώ μιας και δεν θέλω να μου προσάπτουν κι εμένα με την σειρά τους κατηγορίες επειδή διαβάζω και μελετώ το Φανταστικό τόσα χρόνια, απορρίπτοντας με κακεντρεχή σχόλια τις περισσότερες φορές ένα εξαίσιο λογοτεχνικό είδος, γιατί πολύ απλά, δεν καταλαβαίνουν τί εστί Φαντασία, μιας και ίσως να στερούνται αυτής.

Ο Βαμπιρισμός λοιπόν όχι μόνο παράγει Λογοτεχνία, αλλά συνεχίζει να γνωρίζει μεγάλη διάδοση ενώ παράλληλα η επιρροή του παραμένει σταθερά αμείωτη, μιας και επιμένει να την στοιχειώνει αφήνοντας επάνω της ανεξίτηλα σημάδια, όπως ακριβώς ο ίδιος ο βρικόλακας στοιχειώνει το θύμα του και το σημαδεύει με τα μακριά, μυτερά του δόντια... χαρίζοντας και στις δύο περιπτώσεις, την Αθανασία.

Και μην ξεχνάμε άλλωστε, πως είναι πράγματι εκπληκτικό το γεγονός πως ο Βαμπιρισμός όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε {η στιγμή μίας μικρής αποκάλυψης έφτασε: το πρώτο Βαμπιρικό βιβλίο που διάβασα το 1987/1988 ήταν από την σειρά Ο Μικρός Βρικόλακας της Angela Sommer Bodenburg και συνεχίζω ακάθεκτα από τότε} αλλά εξελίχθηκε τόσο πολύ, που πλέον μιλάμε όχι μόνο για βιβλία, αλλά και για κινηματογραφικές ταινίες, σειρές, τηλεταινίες, θεατρικά έργα, πίνακες, κόμικς, R.P.G. υπολογιστών {Role Playing Games} περιοδικά κ.λπ..

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το συγκλονιστικό ποίημα του Έλληνα Αριστοτέλη Βαλαωρίτη ''Ο Βρικόλακας ή Θανάσης Βάγιας''. Δεν θέλησα να μεταφέρω το δημοτικό τραγούδι του Νεκρού Αδελφού, καθώς πιστεύω ότι το ποίημα του Βαλαωρίτη είναι λιγότερο γνωστό στο κοινό, αλλά και γιατί υπάρχει ήδη μία εκπληκτικά πρωτότυπη μυθιστορηματική μεταφορά του δημοτικού άσματος από τον αξιόλογο συγγραφέα Φώτη Κατσιμπούρη {πατώντας εδώ μεταφέρεστε στην σελίδα του βιβλίου στο Facebook}. Ο Φώτης Κατσιμπούρης πρωτοτύπησε και το 2011 κι από τις Εκδόσεις Ωκεανός χάρισε στο κοινό το εξαιρετικό βιβλίο Ο Όρκος καταφέρνοντας έτσι, να μπει στο πάνθεον των δημιουργών εκείνων που η Μούσα τους προσφέρει απλόχερα την εύνοια της με τον πιο επιτυχημένο τρόπο}.
Μετά τον Θανάση Βάγια, ακολουθεί μία λίστα με τα σημαντικότερα διηγήματα και ποιήματα της Βαμπιρικής Λογοτεχνίας που θεωρώ πως είναι πραγματικοί φάροι στον απέραντο ωκεανό της λογοτεχνίας του Φανταστικού.

Δ'Ο Βρικόλακας
-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;

Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.

Πες μου πούθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τ' ήλθες να δεις";

Ε'-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού έστεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,

έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει"-.

Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.

-"Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι"-.

Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.

Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.

Πετάμε, τρέχουμε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλνάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.

Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.

Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α"-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.

Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.

Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-"Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή"-.
Εδώθε μπαίνουνε μες στην αυλή.

Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'
-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".

-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".

-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".

-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".

-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομμάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ' την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".

-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".

Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.

Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...

Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.

Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α !"-

{Ο Θανάσης Βάγιας ήταν εκείνος που πρόδωσε το Γαρδίκι στον Αλή Πασά}.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το ποιήμα πατήστε Ο Βρικόλακας {Θανάσης Βάγιας}

ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΙΚΡΗ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΩΝ ΒΑΜΠΙΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ

{πατώντας πάνω στον σύνδεσμο, όπου αυτός υπάρχει, βυθιστείτε ελεύθερα στον κόσμο τους}

Etienn Csok ~Vampires ~ 1907
1748 ~ Der Vampir ~ Heinrich August Ossenfelder
* 1763 ~ The Castle Of Otranto ~ Horace Walpole
* 1773 ~ Lenore ~ Gottfried August Burger
* 1794 ~ The Mysteries Of Udolpho ~ Ann Radcliffe
1797 ~ Die Braut von Korinth ~ Johann Wolfgang von Goethe
1797 ~ Juliette και Justine ~ Donatien Alphonse Francois, comte de Sade
1797 ~ Christabel ~ Samuel Taylor Coleridge ~ μέρος πρώτο
1800 ~ Christabel ~ Samuel Taylor Coleridge ~ μέρος δεύτερο
1800 ~ Wake not the Dead ~ Johann Ludwig Tieck
1801 ~ Thalaba the Destroyer ~ Robert Southey
1805 ~ The Marquise of 0 ~ Heinrich von Kleist {Γερμ.}1810 ~ The Vampyre ~ John Stagg* 1813 ~ The Giaour ~ George Gordon Noel Byron, 6th Baron Byron
* 1818/1821 ~ The Serapion Brethren ~ E.T.A Hofmann
* 1819 ~ The Vampyre ~ A Tale ~ John William Polidori
1819 ~ La Belle Fame Sans Merci ~ John Keats
* 1820 ~ The Lamia ~ John Keats
1820 ~ Lord Rut iven ou Les Vampires ~ Cyprien Berard {Γαλλ.}1820 ~ Smarra ~ Charles Nodier {Γαλλ.}
1827 ~ La Guzla ~ Prosper Merimee {Γαλλ.}1828 ~ The Vampire Mistress ~ Elizabeth Caroline Grey
1833 ~ The Vampire Bride ~ Henry Liddell
1833 ~ Upyr ~ Count Aleksei Konstantinovich Tolstoi
1835 ~ Viy ~ Nikolai Gogol
1836 ~ La Morte Amoureuse ~ Theophile Gautier
* 1838 ~ Ligeia ~Edgar Allan Poe
1845 ~ The Vampyre ~ James Clerk Maxwell
* 1845/1847 ~ Varney the Vampyre or The Feast of Blood ~ James Malcolm Rymer ή Thomas Peckett Prest1847 ~ The Family of the Vourdalak ~ Count Aleksei Konstantinovich Tolstoi
1848 ~ The Pale-Faced Lady ~ Alexandre Dumas
1855 ~ Aurelia ~ Gerard de Nerval
1857 ~ Le Vampire {Les Fleurs Du Mal} ~ Charles Baudelaire
1857 ~ Les Metamorphoses du Vampire {Les Fleurs Du Mal} ~ Charles Baudelaire
* 1860 ~ The Mysterious Stranger ~ Anonymous
1860 ~ Le Chevalier Tenebre {Knightshade} ~ Paul Feval
1865 ~ Le Vampire {The Vampire Countess} ~ Paul Feval {Γαλλ.}
1870 ~ Vikram and the Vampire ~ Sir Richard Burton
* 1871 ~ Carmilla ~ Sheridan Le Fanu
1874 ~ La Ville Vampire {Vampire City} by Paul Feval
1876 ~ Strigoii ~ Mihai Eminescu1880 ~ After Ninety Years ~ Milovan Glisic
1880 ~ The Fate of Madame Cabanel ~ Eliza Lynn Linton
1881 ~ The Man-Eating Tree ~ Phil Robinson
1882 ~ Clara Militch ~ Ivan Turgenev
1884 ~ Manor ~ Karl Heinrich Ulrichs {Γερμ.}
1887 ~ La Horla ~ Guy de Maupassant
* 1891 ~ The Parasite ~ Sir Arthur Conan Doyl
1894 ~ The True Story of the Vampire ~ Count Stanislaus Eric Stenbock
1895 ~ Lilith ~ George MacDonald
* 1897 ~ Dracula ~ Bram Stoker
1897 ~ The Vampire ~ Rudyard Kipling
1900 ~ The Tomb of Sara ~ F.G.Loring
1904 ~ Count Magnus ~ M.R. James
1907 ~ The House of the Vampire ~ George Sylvester Viereck* 1911 ~ The Lair of the White Worm ~ Bram Stoker
1911 ~ For the Blood is the Life ~ F. Marion Crawford
1911 ~ Wampir {The Vampire} ~ Wladyslaw Reymont
1911 ~ Alraune ~ Hans Heinz Ewers
* 1912 ~ The Transfer ~ Algernon Blackwood
1912 ~ The Room in the Tower ~ E.F. Benson
1923 ~ Negotium Perambulans ~ E.F. Benson
1925 ~ Four Wooden Stakes ~ Victor Rowan
1927 ~ Bewitched ~ Edith Wharton
1931 ~ The Dark Castle ~ Marion Brandon
1933 ~ Revelations in Black ~ Carl Jacobi1933 ~ Shambleau ~ C.L. Moore
* 1939 ~ The Cloak ~ Robert Bloch
1941 ~ Over the River ~ P. Schuyler Miller
1946 ~ There were no Asper Ladies ~ Eugene Ascher.
* 1949 ~ The Girl with the Hungry Eyes ~ Fritz Leiber.
* 1954 ~ I Am Legend by Richard Matheson
* 1957 ~ The Living Dead ~ Robert Bloch
1960 ~ The Longest Night ~Ray Russell
1961 ~ Some of Your Blood ~ Theodore Sturgeon
1972 ~ The Dracula Archives ~ Raymond Rudorff
1973 ~ Pages from a Young Girl's Journal ~ Robert Aickman
1974 ~ An Enquiry into the Existence of Vampires ~ Mark Lovell
* 1975 ~ Salem's Lot ~ Stephen King
1975 ~ The Dracula Tape ~ Fred Saberhagen
* 1976 ~ Interview with the Vampire ~ Ann Rice
1977 ~Bloodright ~ Peter Tremayne
1978 ~ Hotel Transylvania ~ Chelsea QuinnYarbro
1980 ~ The Vampire Tapestry ~ Suzy McKee Charnas
1980 ~ Sabella ή the Bloodstone ~ Tanith Lee
1981 ~ Vampyr ~ Jan Jennings
1981 ~ The Keep ~ F. Paul Wilson
1981 ~ They Thirst ~ Robert McCammon
1981 ~ The Hunger ~ Whitley Strieber
1981 ~ Vampires of Nightworld ~ David Bischoff
1982 ~ Castle Dubrava ~ Yuri Kapralov
1982 ~ The Curse of the Vampire ~ Karl Alexander
1982 ~ The Delicate Dependency ~ Michael Talbot
1982 ~ Darkangel ~ Meredith Ann Pierce
1983 ~ The Dragon Waiting ~ John M. Ford
1984 ~ I, Vampire ~ Jody Scott
1984 ~ Vampire Junction ~ S. P. Somtow
* 1985 ~ The Vampire Lestat ~ Ann Rice
* 1988 ~The Queen of the Damned ~ Ann Rice
1986 ~ The Light at the End ~ John Skipp και Craig Spector
1987 ~ How Dear the Dawn ~ Mark Eliot
1987 ~ My Lover, My Cousin, My Vampire ~ Summermist Steeligian
1988 ~ The Penguin Book of Vampire Stories ~ επιμέλεια Alan Ryan
1988 ~ Those Who hunt the Night {UK title: Immortal Blood} ~ Barbara Hambly
1989 ~ The Stress of Her Regard ~ Tim Powers
1990 ~ Vampires ~ John Steakley
1990 ~ Out of the House of Life ~ Chelsea Quinn Yarbro
1991 ~ The Silver Kiss ~ Annette Curtis Klause
1991 ~ The Gilda Stories ~ Jewelle Gomez
1991 ~ Vampire of the Mists ~ Christie Golden
1991 ~ Knight of the Black Rose ~ James Lowder
* 1992 ~ Blood Brothers / Vampire World / Necroscope Series ~ Brian Lumley
1992 ~ Lost Souls ~ Poppy Z. Brite
1992 ~ The Tale of the Body Thief ~ Ann Rice
* 1993 ~ The Last Aerie / Vampire World / Necroscope Series ~ Brian Lumley
1993 ~ Suckers ~ Anne Billson
1993 ~ Darkness on the Ice ~ Lois Tilton
1993 ~ Daughters of Darkness ~ επιμέλεια Pam Keesey
1993 ~ I, Strahd, Memories of the Vampire και I, Strahd, the War with Azalin ~ P.N. Elrod
* 1994 ~ Bloodwars / Vampire World / Necroscope Series ~ Brian Lumley
1995 ~ The Night Inside ~ Nancy Baker
1995 ~ Travelling with the Dead ~ Barbara Hambly
1996 ~ The Hunger and Ecstasy of Vampires ~ Brian Stableford
1996 ~ The Kiss ~ Kathryn Reines
1997 ~ Dracula the Undead ~ Freda Warrington ~ sequel στον Δράκουλα του Bram Stoker
1998 ~ Carpe Jugulum ~ Terry Pratchett
1999 ~ Cowboy and The Vampire: A Very Unusual Romance ~ Clark Hays
2002 ~ Dead Until Dark ~ Charlaine Harris
2003 ~ Sunshine ~ Robin McKinley
2004 ~ What Big Teeth You Have: A Vampire Tale ~ Jimmy Autrey
2004 ~ Let the Right One In {στα Σουηδικά Låt Den Rätte Komma In} ~ John Ajvide Lindqvist Μετάφραση στα Αγγλικά το 2007
2005 ~ The Historian ~ Elizabeth Kostova
2005 ~ Fledgling ~ Octavia Butler
2005/2008 ~ Twilight Saga ~ Stephenie Meyer
2006 ~ Renfield: Slave of Dracula ~ Barbara Hambly
206 ~ The Nymphos of Rocky Flats ~ Mario Acevedo
2006 ~ Morrigan's Cross, Dance of the Gods και Valley of Silence {The Circle Trilogy} ~ Nora Roberts
2006 ~ Empire V (στα Ρώσικα Ампир , ακρώνυμο της λέξεως βαμπίρ) ~ Victor Pelevin
2007 ~ Fangland ~ John Marks
2007 ~ Asetian Bible ~ Luis Marques
2008 ~ The Year of Disappearances ~ Susan Hubbard
2009 ~ Twelve ~ Jasper Kent
2009 ~ A Sigh for Life's Completion ~ Sara Kuhns
* 2009 ~ Dracula the Undead ~ Dacre Stoker και Ian Holt
2010 ~ Blood Hunger ~ A. M. Esmonde
2010 ~ Blood Oath ~ Christopher Farnsworth
2010 ~ Blood and Sunlight: A Maryland Vampire Story ~ Jamie Wasserman
2011 ~ Modern Marvels - Viktoriana ~ Wayne Reinagel

Βιβλιογραφία που με βοήθησε :
1. Όλα τα προαναφερόμενα έργα των συγγραφέων και ποιητών που ξεκινούν με αστερίσκο.
2. Montague Summers ~ The Vampire, His Kith and Kin {1928}
3. Howard Phillips Lovecraft ~ Ο Υπερφυσικός Τρόμος στην Λογοτεχνία {1933}
4. Theresa Bane ~ Vampire Mythology {1969}
5. Matthew Bunson ~ The Vampire Encyclopedia {1993}
6. Rosemary Ellen Guiley ~The Encyclopedia of Vampires, Werewolves and Monsters {2005}
7. Dr. Bob Curran ~ Encyclopedia of the Undead {2006}
8. J. Gordon Melton PHD ~ The Vampire Book {2011}

© 2012 Κωνσταντίνα Λαψάτη