Ο λύκος...
Ψάξε με κάτω από το Σεληνόφως,
έστω κι αν απόψε είμαι εγώ η Κυνηγός ...
Ψάξε με κάτω από το Σεληνόφως,
έστω κι αν απόψε είμαι εγώ η Κυνηγός ...
Θα
με βρεις στην απόκοσμη Σκιά,
στο
λιγοστό Φως που καθώς νικιέται
απ' την απύθμενη Νύχτα
απ' την απύθμενη Νύχτα
ταξιδεύει
κι απ' τη Σκέψη σου πιο γρήγορα.
Μην
απορήσεις
αν πολυπόθητα με νιώσεις ήδη μέσα σου
αν πολυπόθητα με νιώσεις ήδη μέσα σου
προτού σ' αγγίξω.
Μη φοβηθείς
που πρωτόγνωρα το επιθυμείς όσο τίποτα άλλο.
που πρωτόγνωρα το επιθυμείς όσο τίποτα άλλο.
Ονείρου Άρωμα θα αισθανθείς να σε κυκλώνει
επικίνδυνα
όταν
απ' του Χρόνου τις εύθραυστες Σκιές
θ'
αναδυθεί του Πεπρωμένου η Μνήμη.
Αυτό
που η Ψυχή γνωρίζει και το Σώμα επιθυμεί,
σε τρομάζει,
σε τρομάζει,
μα
ανάγκη το 'χεις ακόμη και για ν' ανασάνεις,
σε
μια μονάχα σιωπηλή Στιγμή
που όσο όλη σου η Ζωή διαρκεί.
που όσο όλη σου η Ζωή διαρκεί.
Σ' αυτή τη σιωπηλή Στιγμή
θα Ζήσεις
ανυπότακτα
ασυγκράτητα
απαιτητικά
όλα όσα Ποθείς.
Αντάμωμα
πρωτόγονης Σαγήνης θα
δέσει τη Σάρκα σου
όταν γευθείς την Αθανασία απ' τα παλλόμενα χείλη μου.
Τίποτα δεν θα 'ναι ίδιο στο κορμί σου πια.
Στα Υγρά Παιχνίδια που γνωρίζει η Σάρκα σου,
είμαι μαζί σου.
Στον Χορό της Ηδονής που ενώνεται με τον Πόνο,
Τίποτα δεν θα 'ναι ίδιο στο κορμί σου πια.
Στα Υγρά Παιχνίδια που γνωρίζει η Σάρκα σου,
είμαι μαζί σου.
Στον Χορό της Ηδονής που ενώνεται με τον Πόνο,
είμαι
μαζί σου.
Στη Διεγερτική Γεύση που αφήνει κάθε σου Κύτταρο,
είμαι μαζί σου.
Στον Εκκωφαντικό Ψίθυρο που γεννά κάθε Επιθυμία σου,
είμαι μαζί σου.
Στη Βασανιστική Λαχτάρα που αναδύεται σφόδρα από μέσα σου
ώστε να ζήσεις
ξανά και ξανά και ξανά
την Ηδονή
όσο μπορείς να την αντέξεις
είμαι μαζί σου.
Είμαι μέσα σου, παντού και πάντα.
Στη Διεγερτική Γεύση που αφήνει κάθε σου Κύτταρο,
είμαι μαζί σου.
Στον Εκκωφαντικό Ψίθυρο που γεννά κάθε Επιθυμία σου,
είμαι μαζί σου.
Στη Βασανιστική Λαχτάρα που αναδύεται σφόδρα από μέσα σου
ώστε να ζήσεις
ξανά και ξανά και ξανά
την Ηδονή
όσο μπορείς να την αντέξεις
είμαι μαζί σου.
Είμαι μέσα σου, παντού και πάντα.
Είμαι
η αινιγματική Αρχή, είσαι το ανείπωτο
Τέλος
κι ανάμεσά μας ανασαίνει η Σελήνη.
κι ανάμεσά μας ανασαίνει η Σελήνη.
Κι
αφού η Σελήνη γίνει υγρή
και με πολύτιμο Ασήμι τις φλέβες σου γεμίσει,
θα μεταμορφωθείς σε Κίνδυνο Θανάτου
θα μεταμορφωθείς σε Κίνδυνο Θανάτου
όταν στο αίμα
σου κυλήσω κι εγώ.
Και Χάραγμα θα γίνω κοφτερό,
ώσπου με τη φλεγόμενη Σάρκα σου θα σμίξω
Και Χάραγμα θα γίνω κοφτερό,
ώσπου με τη φλεγόμενη Σάρκα σου θα σμίξω
και θα χαράξω της Μοίρας σου το δαιδαλώδες Μονοπάτι.
Σημάδια θ' αφήσω πάνω σου
Σημάδια θ' αφήσεις μέσα μου
Σημάδια θ' αφήσω πάνω σου
Σημάδια θ' αφήσεις μέσα μου
Σφραγίδες που θ'
αποτυπώσουν Ίχνη ερωτικά κι αχνά
στη στολισμένη με πολύτιμη μελάνη Επιδερμίδα,
σε σάρκινα εκατοστά
σε σάρκινα εκατοστά
Αιώνιοι Οιωνοί της Νύχτας εκείνης
όπου κάτω από το Σεληνόφως μ' έψαξες,
έστω κι αν ήμουν εγώ η Κυνηγός ...
Για τον λύκο...
© 2013 Κωνσταντίνα Λαψάτη ~Ψάξε Με Κάτω Από Το Σεληνόφως
Theme Music chosen by K. Harl.
{ για τον Ellis H. & την L. L. }
{ για τον Ellis H. & την L. L. }
Μυρίζομαι καινούργια δημιουργία????
ΑπάντησηΔιαγραφή''Ψάξε με κάτω από το σεληνόφως''
Προσεύχομαι να έχω μαντέψει σωστά....
Η διαίσθησή σου είναι ολόσωστη !
ΔιαγραφήΚαινούργια ιδέα, καινούργιο βιβλίο,
με αυτόν ακριβώς τον τίτλο !
... ''Ψάξε Με Κάτω Από Το Σεληνόφως '' ...
Ἐὰν δὲν γνώριζα πὼς τὸ νέον σου βιβλίον φέρει τὸν τίτλον,
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ψάξε με κάτω ἀπὸ τὸ Σέληνόφως»,
μᾶλλον θὰ τὸ ἔκανα ποίημα....
Αὐτὸ ποὺ μὲ σοκάρει ὅμως,
εἶναι ἡ ἄνεσίς σου νὰ γράφῃ Ποίησιν,
ὅσον καὶ νὰ τὴν ἀποκαλῇς πεζὸν λόγον...
Με ευχαρίστηση αφήνω την Ποίηση στην δική σου Έμπνευση
Διαγραφήακριβώς επειδή γνωρίζω πως ο Λόγος σου δεν έχει σύγκριση ...
Όσον αφορά τον τίτλο,
δεν θα ξεχάσω αυτό που μου είπες:
είναι πράγματι δυνατός κι είχες δίκιο που τον αποκάλεσες έτσι !
Καβοντορίτικον Φεγγάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήἘγὼ ἤθελα νὰ ζῶ μὲ τὸν ἡέλιον μόνον.
Πίσω ἀπὸ φυλλώματα πυκνὰ μὲ πράσινον…
μὲ κρύσταλλον σχηματισμένα,
νὰ χάνομαι ἀπ’ τὰ μάτια του.
Τὴν εὐλογίαν του νὰ ὁρῶ πὼς καθρεπτίζεται,
εἰς τὶς δροσιὲς ποὺ ὅλον τρέχουν,
πότες σὲ πανώρια δένδρια κουσέλια νὰ μολογήσουν,
πότες σ’ ἀνθιὰ χιλιόχρωμα,
ῥιζωμένα σὲ καλλιμάρμαρα ξεχασμένα.
Γυμνὰ νὰ ζοῦν τὰ πόδια μου εἰς τὴν γῆς
κι ὅλες οἱ μυρωδιές της,
ἀνάσα κι ἔρωτάς μου…
νὰ ᾿ναι ἡ ἰσκιάδα θηλυκόν,
ποὺ ὕστερις σούρουπον παντοῦ ν’ ἁπλώνῃ…
Τότες ἐγὼ ἤθελα νὰ ζῶ εἰς τὸ ἰδικόν σου φῶς,
ἔρωτα τοῦ ἡελίου.
Ὦ, καβοντορίτικον φεγγάρι ζηλευτόν,
μέσα σὲ εἶδα ἀπ’ ἀφροὺς νὰ ξεπροβάλῃς
καὶ νὰ ᾿σαι εὐλογημένον ἀπ’ ἁγνὴν γραφήν,
ὦ, σελήνη καβοντόρικη,
ποὺ ᾿χεις τὸν ἥλιον ἐραστήν.
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
24-5-2013
..κι αφού η Σελήνη γίνει υγρή
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι με πολύτιμο Ασήμι τις φλέβες σου γεμίσει..
τι λέξεις,τι ομορφιά..πόσες εικόνες δημιουργείς..
Κωνσταντίνα είσαι υπέροχη
και περιμένω με ανυπομονησία να κυλήσει
και στις δικές μου φλέβες η έμπνευση σου μία έμπνευση για την οποία είμαι σίγουρος ότι θα με ξετρελάνει όσο με ξετρέλανε και το Ψάξε με κάτω από το σεληνόφως.
Αλέξανδρος
Αόρατος εμπνευστής έχεις γίνει Αλέξανδρε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε ευχαριστώ που ακολουθείς την σκέψη μου.