Μνήμη 19ης Μαΐου. Θυμήσου. Μην ξεχνάς.

Μία λέξη μόνο είναι αρκετή και η μνήμη ανασαλεύει. Για εκείνα τα καταραμένα χρόνια που ο τούρκος έπεσε σαν αγρίμι να μας φάει. Και μας έφαγε τελικά, μας ήπιε το αίμα, μας πετσόκοψε, μας εξολόθρευσε, μας ξερίζωσε από την αγαπημένη μας γη, την Πατρίδα μας, τον Πόντο.

Κορμιά βίασες τούρκε, τα σπίτια μας έκαψες, τις μανάδες μας σφαγίασες, τους πατέρες μας εκτόπισες. Σώματα, κορμιά, σάρκα, χέρια, πόδια, κεφάλια, σάρκα, σάρκα, σάρκα, ματωμένη σάρκα αναζήτησες και σάρκα έλαβες, την Ψυχή μας όμως τούρκε δεν την βίασες, δεν την σκότωσες, δεν την σφαγίασες, η Ψυχή μας παραμένει αλώβητη, πιστή αγαπητικιά της Πατρίδας, η Πατρίδα μας τούρκε δεν μας ξέχασε κι εμείς το ίδιο, δεν ξεχνιούνται τα ιδανικά. Σαν την λαμπάδα της λαμπρής καίει μέσα μας, καίει ασταμάτητα, η φλόγα της πονάει αλλά είναι γλυκός ο πόνος της Πατρίδας, κι εσύ δεν μπορείς να το νιώσεις, γιατί η τωρινή σου γη, αυτή που κατέχεις, είναι ζυμωμένη με αίμα, με ξιφολογχισμένα έμβρυα, με πτώματα μανάδων, ναι, είναι ζυμωμένη με το δάκρυ τους, δάκρυ και αίμα, βαριά πέφτει πάνω σου αυτή η κατάρα.

Γελάω τούρκε, γελάω με την ανοησία σου, γιατί τα χώματα της Πατρίδας βγάζουν δέντρα που ποτίστηκαν από το αίμα των χιλιάδων της νεκρών, τρέφεσαι τούρκε, τρέφεσαι από ματωμένη γη και γελάω, γελάω γιατί τελικά δεν μας ξερίζωσες, τελικά, μας πήρες μέσα σου, κυλάμε στο αίμα σου, όσο κι αν δεν ήθελες Τραντέλλενες, τους πήρες μέσα σου.

 

ΦΑΝΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ

Πόντος. 

Πατέρας της «ακριτικής» ποίησης και παιδί του Ελληνισμού. Ολάκερες γενιές του 'γίναν ολοκαύτωμα, μα με την Ιστορία αντάμωσαν κι εκείνη δεν τους ξεχνά. 

Ούτε κι εσύ. 

Γίνε εμπόδιο στην λήθη και τιμώρησε κρατώντας την ιστορική Μνήμη ακέραιη και πανταχού παρούσα.

Θάνατος.

Το άλγος της γενοκτονίας και της προσφυγιάς δεν φεύγει από την καρδιά κι ακόμα ματώνει, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. 

 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙΓΧΙΔΗΣ

1916-1923.

Σαμψούντα, Κοτύωρα, Πάφρα, Κερασούντα, Τραπεζούντα, Αμισός, Σινώπη, Οινόη, Σάντα, Σούρμενα, Δαρδανέλλια. Πατρογονικές εστίες εγκαταλελειμμένες, βασανιστήρια, πλήρης αποδεκατισμός, εγκλήματα, εργατικά τάγματα θανάτου, λεηλασίες, βιασμοί, δολοφονίες, ξεριζωμοί, πυρπολήσεις χωριών, εκτοπισμοί, φυλακή, κρεμάλες, πείνα, κρύο, βίαιοι εξισλαμισμοί, άκρατος γενιτσαρισμός, άγριο παιδομάζωμα.

Αιχμάλωτοι : κανένας. 

 

 ΚΑΠΕΤΑΝ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ

Αναγκάζεται ο Τραντέλλενας να βγει στα παρχάρια. 

Κι έτσι, τρανά παλικάρια γεμίσαν τα βουνά του Πόντου. 

Θυμήσου τον Ευκλείδη και τον Καπετάν Λευτέρη, τον Αντώνη τον Τσαούς, τον Αμπατζή, τον Τσαουσίδη και  τον Μικρόπουλο, τον Πασχαλίδη και τον Γιώργη Απανόζ, τους ήρωες της Σάντας που έχοντας δυο εχθρούς να πολεμήσουν, τον τούρκο και την πείνα, δεν σκύψαν το κεφάλι και πάλεψαν και πολέμησαν και πέθαναν και μάρτυρες γινήκαν.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Θυμήσου. Μην ξεχνάς.

Ο τούρκος έδινε όρκο στο Κοράνι και το πιστόλι. Ο Τραντέλλενας έδινε την ζωή του για την Πατρίδα και την Ελευθερία. Οι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν μάρτυρα τον έκαναν, μάρτυρα του δικού του ματωμένου όρκου. 

Μην τον ξεχνάς. Ποτέ. 

Μην τον αγνοείς. Τίμησέ τον.

Μα δεν ήταν μόνο ο Τούρκος που μισούσε. 

Έμπνευση για την οποία και τιμήθηκε με τον τίτλο του πασά είχε ο Γερμανός συνταγματάρχης φον Σάντερς και έγινε στρατολόγηση του ανδρικού πληθυσμού στέλνοντάς τον σε στρατόπεδα εργασίας όπου

“ το κρύο του χειμώνα, η ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες και η πείνα θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που λογαριάζετε εσείς με το δικό σας σχέδιο να τους ξεκαθαρίσετε με τις σφαγές. 

Ο θάνατός τους θα είναι βέβαιος με το σχέδιο που σας προτείνω. Οι γυναίκες τους δεν θα γεννούν κι έτσι θα λυθεί κι αυτό το πρόβλημα, ενώ η μισητή αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί μέσα σε μία γενεά. Μην ξεχνάτε όμως τις περιουσίες και τα κτήματα που θα αφήσουν μετά τον χαμό τους, θα περάσουν στο δημόσιο” [1]

[1]Χρήστου Νεράντζη – Το έπος της Μικράς Ασίας, 1987 Μορφωτικός Κόσμος.

 Πηγή φωτογραφιών: Σύλλογος Ποντίων Ν. Ροδόπης ''Η Τραπεζούντα''
                                   Το Γεράκι της Θράκης

ΚΑΠΕΤΑΝ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

Ενίσχυση ζήτησαν οι Τραντέλλενες, μα απάντηση δεν πήραν από την ελληνική κυβέρνηση, μήτε βοήθεια στάλθηκε, ούτε από δαύτους ούτε από τους συμμάχους. 

Θυμήσου το. Μην το ξεχνάς.

Και τότε ο Κεμάλ εξαπολύει την 3η στρατιά εναντίον τους.

''Στα βουνά της Πάφρας οι πληγωμένοι είναι πολλοί.
Μην έρθεις γιατρέ, μην έρθεις,
δεν υπάρχει ελπίδα να σωθούν.
Εκτός από τον Θεό δεν έχει άλλο προστάτη
Ο Ελληνισμός του Πόντου''

Όταν χρίζεσαι γενοκτόνος, το στίγμα του άδικου αίματος θα σε κυνηγάει εσαεί. Το κράτος σου στηρίζεται σε συνεχείς, απεχθείς γενοκτονίες και κράτος γινωμένο από αίμα αθώου, επιθυμεί να μυρίσει ξανά αίμα αθώου.
Θυμήσου το. Μην το ξεχνάς. 

Η δόξα όμως και η τιμή ενός περήφανου θανάτου, έκανε ήρωα τον Τραντέλλενα που το ιερό σώμα του δυό φορές απαγχονιζόταν για να απολαύσουν το θέαμα οι αργοπορημένες σύζυγοι των τούρκων που δεν είχαν προλάβει να δουν την εκτέλεση.

Ιδού ήθος, ιδού ένστικτο.  

Ιδού ο διπλοδολοφονημένος Ήρωας, 

που έμπνευση για την Ζωή 

έκανε τον ίδιο τον Θάνατο.

 

19 Μαΐου σήμερα. 

Δεν είναι ημέρα πένθους, θλίψης και κλάματος, 

Είναι ημέρα Θαυμασμού, Τιμής και Μνήμης. 

Αισιοδοξίας, Περηφάνιας και Αντίστασης.

19 Μαΐου σήμερα.  

Ημέρα Μνήμης για εμάς, μέρα θριάμβου για τους τούρκους, που «19 Μαΐου» ονόμασαν μία μικρή κωμόπολη της Σαμψούντας επειδή εκείνη την ημερομηνία ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα. 

Ιδού.

Συνειδητή η επιλογή μου να μην αναρτήσω φωτογραφίες του σφαγιασμού των Τραντέλλενων Ποντίων και να βάλω φωτογραφίες των ανταρτών Ηρώων, των παλικαριών εκείνων που 

με το αίμα τους κράτησαν ζωντανή την πίστη 

και με τον θάνατό τους, κράτησαν ζωντανή την ελπίδα.

Διότι νεκρός Ήρωας σημαίνει χρέος, 

ένα χρέος που έχουμε όλοι απέναντί του 

κι όπως έγραψε ο μέγιστος Παλαμάς

«Χρωστάμε σε αυτούς που ήρθαν, πέρασαν,
θα 'ρθούνε, θα περάσουν,

κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι και οι νεκροί».

Θυμήσου το. Μην το ξεχνάς. 

Η σφαγή των νηπίων της Σάντας

 © 2013 Κωνσταντίνα Λαψάτη ~ Αφιερώματα