25.4.13

Σελάνας Γητεία Μεταμεσονύκτια






Πεμπτουσία είμαι.


Είμαι η Ελπίδα και το Όνειρο των σκλαβωμένων,
είμαι η σκλαβιά εκείνων που ονειρεύονται κι ελπίζουν
.


Κουβαλώ την Παλίρροια μέσα μου,
την νιώθεις,
η Έλξη είναι σαγηνευτικά ονειρική.

Είμαι βαθύς Ωκεανός, 
και στα υγρά αυθάδικα Ασήμια μου σε παρασέρνω.


Ήλθα και σε αγγίζω
 κοντά σου κυλώ 
και Ξόρκια μεταμεσονύκτια ψιθυρίζω.
Υφαίνω τους θρύλους μου γύρω σου,
παλλόμενη στον Αιθέρα,  
κρυμμένη στου χρόνου την αχλύ 
που δεν γνωρίζει Αρχή και Τέλος.


Σκιές γεννώ
μα κι αυτό για εσένα δώρο είναι που προσφέρω
γιατί όταν θα δεις να λείπει η σκιά σου
τότε θα καταλάβεις πως το σκοτάδι έφυγε. 
Μα ακόμη και τότε
η Φωτιά της Λαγνείας μου θα κατακαίει μέσα σου ...



© 2013 Κωνσταντίνα Λαψάτη ~ Σκέψεις
{ για τον Ellis H. &  L.L.}





7 σχόλια:

  1. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!!! ΤΟΣΟ ΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΟ, ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ.... ΜΕ ΜΑΓΕΨΕ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν η νύχτα που το ζητούσε ...
      Σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος25/4/13 11:40 μ.μ.

    Για άλλη μία φορά με γήτευσες

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλέξανδρε,
      η γητεία είναι γοητεία δίχως έναν κύκλο μαγικό...
      Σε ευχαριστώ που με άφησες με λόγια γητείας να σε γ{ο}ητεύσω.

      Διαγραφή
  3. Δὲν εἶναι σκλαβιὰ ὁ λόγος σου
    μὰ μήτες ἔρωτας...
    εἶναι θαρρῶ λαμπύρισμα,
    ἀπὸ τὶς ἄκριες τῆς Σελάνας νύκτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί περισσότερα να πω
      όταν έχω μπροστά μου τον Λόγο σου ;
      Την σιωπή μου κάνω βασίλισσα ...

      Διαγραφή
  4. Νὰ πῇς πὼς ὁ λόγος σου,
    μοῦ ἔδωσε φωνήν!
    Καὶ αὐτὴ σὲ πλησίασε,
    μονάχα γιὰ νὰ γευθῇ κάτι ἀπὸ τὴν τέχνην σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

SEARCH FORM

Constance Lapsati - Author