20.6.13

Στους Λόφους με τις Αναμμένες Φωτιές

Η 21η του Ιουνίου, η μεγαλύτερη ημέρα του έτους που είναι γνωστή και σαν Θερινό Ηλιοστάσιο, σηματοδοτεί την αρχή του Καλοκαιριού, με τον Ήλιο να βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, αγγίζοντας το Ζενίθ της δύναμής του.
Οι παραδόσεις που αφορούν την ημέρα της Ευλογίας του Ήλιου προέρχονται από το μακρινό παρελθόν, αφού ο Θρίαμβος του Φωτός εορταζόταν από τα πανάρχαια χρόνια μιας και το ταξίδι του Ήλιου στον Ουρανό καταγραφόταν συνεχώς κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τους περίφημους πέτρινους κύκλους {stone circles} με τους οποίους και είναι σπαρμένη η Γη. 
Σύμφωνα με αυτές τις παραδόσεις το Καλοκαίρι ξεκινούσε την 1η Μαΐου {Beltaine} και τελείωνε την 1η Αυγούστου {Lughnassadh}. Το Μεσοκαλόκαιρο ήταν η 21η Ιουνίου που εορταζόταν για πολλές ημέρες, συνήθως από την 20η του Ιουνίου μέχρι και την 23η ή και την 25η κάποιες χρονιές, με χορό και τραγούδι, με εξιστορήσεις θρύλων και μύθων, με προσφορές καλοκαιρινών φρούτων και με το άναμμα της φωτιάς {bonnefyre} από ξύλο έλατου και βελανιδιάς, δένδρα που έδιωχναν τις αρνητικές επιρροές. 













Όλοι μα όλοι 
ανέβαιναν στους  Λόφους με τις Αναμμένες Φωτιές για να προσφέρουν τον σεβασμό τους στον χώρο ανάμεσα στην Γη και τον Ουρανό. Πιασμένα χέρι-χέρι τα ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις θεριεμένες φλόγες τουλάχιστον τρεις φορές για να αποκτήσουν ευημερία και υγεία, ασφάλεια, ευδαιμονία και πολλά παιδιά, ενώ παράλληλα φορούσαν ένα στέμμα από κίτρινα λουλούδια με θεραπευτικές ιδιότητες, όπως από καλέντουλες, μάραθο μα και από το κίτρινο Βοτάνι του Αγίου Ιωάννη που δεν είναι άλλο από το γνωστό Υπερικό το οποίο λέγεται και Βαλσαμόχορτο. 


Στα παλαιότερα χρόνια άναβαν μία πελώρια Ρόδα, ο Τέλειος Κύκλος, την οποία και κατά το τέλος του εορτασμού, την έριχναν στο νερό. Αργότερα, για να τιμήσουν την νίκη του Ήλιου πάνω στο σκοτάδι πήγαιναν την φωτιά στα σπίτια τους με δάδες από σημύδα
Σύμφωνα με το Δενδροαλφάβητο ή Ogham, η σημύδα σηματοδοτούσε την αρχή του έτους και συμβόλιζε την δημιουργία, την καταγωγή, την αρχή  ~Inception~ ενώ την χρησιμοποιούσαν και για την καθαριότητα μιας και πίστευαν ότι φωτίζει με το φως του άλλου κόσμου δείχνοντας το σωστό Μονοπάτι, εξ ου και η ονομασία που της έδιναν:  
finnbheann na coille, η Φωτεινή Κυρά των Δασών.


Τολμάς να περάσεις από την Φωτιά και να καείς ;

Αν ναι ... 
Ετοιμάσου για την Συγκομιδή που έρχεται ... 
πάντα πλούσια είναι σε γενναιόδωρες Υπάρξεις ...


Ο Ήλιος μου δύει για να ανατείλει ξανά
{R. Browning}



 © 2013 Κωνσταντίνα Λαψάτη ~ Realm Of The Celts & Εξιστορήσεις




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

SEARCH FORM

Constance Lapsati - Author